"Цэрэнням эгчээ битгий сандраарай. Одоо хүмүүс ирээд голоос татаад авчихна. Гурвуулаа ямар голд живчихсэн биш. Мөсөн дээр хөвж яваа болохоор амьд гарна гэсэн үг. Дүү нь хамаагүй хашгирч болохгүй байна. Хүү орилохоор айгаад уйлаад, ээрээд байна. Та нөгөөдүүлдээ чимээ өгөөд байгаарай. Би хүүдээ мөөмийг нь өгчихлөө. Хүүгээ усанд норгочихгүй юмсан" хэмээн Н.Саранчимэг ширээний тавцан шиг мөсөн дээр хүүгээ тэврээд гол уруудаж урсахдаа Цэрэнням гуайд хэлсэн байна лээ.
Харин Цэрэнням гэх эмэгтэй түүнээс холгүйхэн мөсөн дээр гол уруудан баруун гараараа ус самардан явжээ. Голоо захлах арга бодох нь битгий хэл хүчтэйхэн орилчихвол мөс нь холбирчих гээд хэцүү байсан тухайгаа ярьж байсан. Харин нэг тохой уруудахад мөс нь захалсан байна. Харанхуй байсан болохоор юу ч харагдахгүй голын ширүүн урсгалаас өөр сонсогдох юмгүй, олон цаг хүйтэн мөс, жавар тачигнасан усанд норж явсан учраас хоолой нь сөөж эхэлсэн байна. Тэрбээр Н.Саранчимэгт хандан "Миний дүү хүүгээ голын эрэг рүү шидээд амьд гарахыг бод. Аргалж байгаад л голын эрэг бараадах хэрэгтэй шүү. Тэгэхгүй бол болохоо байлаа" хэмээжээ. Ингэж хэлэх зуур нь модны нарийн мөчир тааралдаж, Цэрэнням гуай зуураад хоцорчээ. Модны мөчрөөс хоёр гараараа зуураад л зүтгээд байсан гэнэ. Хоёр хөлөө савчиж, бургасны мөчрийг ахиулан барьж, "Гардаг л юм бол учиртай" гэж бодон зүтгэсээр байгаад голын эрэг дээр гарч чадсан байна. Тэрбээр "Сараа эгч нь голын эрэг дээр гарчихлаа" гэж хэлтэл "Би хүүгээ хаяж чадахгүй. Усанд унагаагаад алдчихвал яах юм бэ. Би одоо яах юм бэ. Тэд нар ямар удаан ирдэг юм бэ. Хүний бараа харагдана уу. Та намайг авраач" хэмээн уйлан голын ширүүн урсгалд туугдан алга болжээ. Гол уруудан урссан Саранчимэг тасралтгүйгээр "Авраарай" хэмээн хашгирч байсныг онцолж байв.
Энэ бол Саранчимэгийн найман сартай хүүгээ норгохгүйн тулд гар дээрээ өргөж, голын мөсөн дээр аврал эрж явахдаа Цэрэнням хөгшинтэй ярьсан хамгийн сүүлчийн яриа. Үүнээс хойш огт сураг гарахгүй байсаар найм хонож байна. Н.Саранчимэгийн ар гэрийнхэнд үнэхээр хэцүү байна лээ. Түүний нөхөр Ш.Ганбат "Яах гэж захаас гурил авч явав даа. Хэрэв би 25 килограммын гурил үүрч яваагүй байсан бол хүүгээ тэврээд явах байсан юм. Эхнэр маань хүүгээ тэвэрч явснаас болоод л голын эрэг дээр гарч чадсангүй. Бүх юм надаас л болж байгаа юм. Ганцаараа байсан бол надаас түрүүлээд эрэгт гарах учиртай, хөдөлгөөнтэй хүн байгаа юм" хэмээн уйлж байв. Төрөөд наймхан сар элгийг нь дэвтээж, аз жаргал нь болсон алагхан үрээ, хайрт гэргийгээ мөсөн дээр тэгнэн гол уруудаж аврал эрэн одохыг харсан түүнд үнэхээр хүнд байгаа нь ойлгомжтой.
ОХУ руу хил нэвтэрч, Н.Саранчимэг болон түүний хүү Г.Шинэбаяр нарыг хайх хэлэлцээр амжилттай болжээ. Мөн ОХУ-аас 20 хүнтэй эрлийн баг гаргаж самналт хийх хүртэл арга хэмжээ авахаар болсон байна. Монголын талаас Н.Саранчимэгийн ар гэрийнхэн болоод Онцгой байдлын албан хаагчид болон Хил хамгаалах ерөнхий газар, Сэлэнгэ аймгийн Цагдаагийн хэлтсийн ажилтнуудын хамтарсан 26 хүнтэй эрлийн багийнхан Сайхны хөтлийн заставаас хөдөлсөн юм. Онцгой байдлын албан хаагчид өвлийн нормын хувцсаа өмсчээ. Тэднээс ямар багаж хэрэгсэлтэй ирсэн талаар асуулаа. Бүгд л "Өө нөгөө муу хийлдэг завиа машин дээрээ ачаад л ирлээ. Бидэнд өөр багаж хэрэгсэл гэх юм байх биш. Ингээд л хайж гарна даа. Өдөржин явах юм гэсэн. Хоол унд гэрээсээ аваад л гараад ирлээ" хэмээн хариулав. Онцгой байдлын албан хаагчдад өвлийн зузаан гутал ч алга. Тэд Сайхны хөтлийн застав гарч амжаагүй байхад л хөл нь даарч байгаа бололтой. Хөлөө ээлжлэн газар товшиж эхэлсэн юм. Дөрөв дөрвөөрөө нийлээд л Сэлэнгэ мөрнийг уруудаад алхлаа. Голын ус огт хөлдөөгүй цэнхэртэн мэлтэлзэв. Гол даган хаа нэгтээ бут сөөг тааралдах аж. Зарим хэсгээр арав гаруй метр болж гол нарийсах боловч бидний явсан газраар Орхон, Сэлэнгэ голын нийлсэн бэлчир болохоор голын цаад зах хүртэл наанадаж 20 гаруй метрийн өргөнтэй. Сүүлийн хэдэн жил Сэлэнгэ мөрний урсац өөрчлөгдөж, Өвгөн Сэлэнгэ голын бэлчрээр урсахаа болиод Шинэ Сэлэнгэ хэмээн нэрлэх ай саваар урсах болжээ.